Ik ben een mislukkeling!

Opgeven bestaat niet

Enkele maanden geleden schreef ik me in met een vriend om deel te nemen aan onze eerste marathon, de marathon van Rotterdam. De dag nadien contacteert Bart me met het bericht dat hij juist gekwetst geraakt is. Toch wel een ontgoocheling. Ik weet eigenlijk niet waarom want het was nog een 6-tal maanden voor de wedstrijd, dus hij kon nog gemakkelijk herstellen en de trainingen aanvatten. Ik dacht toen nog niet aan opgeven.

De eerste weken na de inschrijving was ik nog niet echt bezig met trainen. Ik had wel al een trainingsschema gevonden dat ik enkele jaren geleden had gekregen van Carine die zelf al verschillende marathons had gelopen zowel in binnen- als buitenland.
Op een bepaald moment neem ik het besluit voor mezelf: ik start NU met de trainingen. Om eerlijk te zijn in het begin lukte dit ongelooflijk goed om het schema te volgen. Na 3 maanden geraakte ik echter ook gekwetst. Enkele dagen rusten en ik kon weer verder. Oeps, in mijn hoofd begon het toch al wat te spelen ’gaat dit nog wel lukken: ja, hoor want er is toch nog voldoende voorbereidingstijd’.
Totdat ik een 2de kwetsuur opdoe, patat, gedaan met trainen gedurende 10 dagen. Na die 10 dagen voelde ik de kwetsuur niet meer en dacht ik ’ik kan er weer tegen aan, olé’. En ja, ik vertrek met volle moed met als doel 10 kilometers te lopen. Ik kom thuis en voelde me kiplekker: ik kon eigenlijk nog een stuk verder lopen maar koos er voor om niet te overdrijven. ’s Anderdaags … ik sta op en voelde de kwetsuur terug … wat een ontgoocheling …
Het duurde nog meer dan 2 maanden vooraleer ik weer mijn oud sportritme terug vond. Als ik er nu aan terugdenk dan weet ik welk proces ik doorliep en hoe ik dit in de toekomst ook kan verkorten en dus minder lang in het opgeven blijven hangen. Ben je ook benieuwd?

Ja, opgeven bestaat niet …

Graag deel ik jou mijn stappenplan om uit het opgeven terug op te staan. Het bestaat uit 5 stappen: A – B – C – D – C.

Ja, opgeven bestaat niet … stap 1: A = Aanvaarden

Ik was ontgoocheld na mijn eerste kwetsuur. En ik was ontzettend ontgoocheld na de tweede kwetsuur. Ik kon dit eerst niet aanvaarden want voor mij speelde: “inschrijven = meedoen = uitlopen”. Dit kon en mocht niet gebeuren. Hierdoor ging ik ook niet meer lopen. Wel bijzonder omdat ik normaal gemakkelijk 2 maal per week ging lopen, zelfs zonder de marathontraining. En ik bleef maar in die ’off’-modus zitten. Ik verzette me als het ware tegen de situatie. Waardoor er ook niets veranderde. Tot op het moment dat ik kon aanvaarden dat de situatie OK is. Dat was eigenlijk een hele moeilijke en het vroeg me heel veel tijd. Het gaf me echter wel terug positieve energie.

Ja, opgeven bestaat niet … stap 2: B = Bedenken

Na het aanvaarden, kon het denken beginnen: ‘ik had toch niets verloren, ik kon eventueel volgend jaar opnieuw inschrijven, ik kon ook gewoon lopen zonder de marathon”. Ik begon weer mogelijkheden te zien. Ja, ik kon bijvoorbeeld geleidelijk aan weer herbeginnen. Starten met korte afstanden (bv 10 km) en nadien de afstanden verhogen of een andere omloop kiezen of eens lopen op de loopband. Het bedenken van mogelijkheden verliep eigenlijk vrij vlot. Dat was voor mij een openbaring. Het gaf me nog meer energie.

Ja, opgeven bestaat niet … stap 3: C = Concluderen

Na het aanvaarden en het bedenken van mogelijkheden, vond ik het ook belangrijk om te kiezen wat ik nu effectief ga doen. Want zolang ik niet koos veranderde er ook niets. Dus ik koos om te starten met een half uur te lopen op de loopband in de fitness nadat ik een half uur een sportles zou volgen. En ik plande dit ook in. Ik zag het enorm zitten ook omdat ik dit samen zou doen met mijn dochter Stefanie. Dit was een extra motivatie.

Ja, opgeven bestaat niet … stap 4: D = Doen

Toen kwam hét moment. Sporttas klaarmaken en me in sportkledij zetten. Samen met Stefanie naar de fitness. Wauw, dat voelde super goed.

Ja, opgeven bestaat niet … stap 5: E = Evalueren

Alles verliep vlekkeloos. De sportles was enorm ontspannend. En weeral spieren gevoeld die ik normaal niet veel gebruik. Nadien de loopband, dat liep ongelooflijk goed, soepel, af en toe de snelheid wat verhogen. Ik voelde niets meer van mijn kwetsuur. De positieve energie was er terug. Ik was terug gemotiveerd. Ik ga er terug voor. Misschien zal ik in de toekomst nog moeten bijsturen, maar dat zien we dan wel.
Tot zo ver mijn stappenplan ‘opgeven bestaat niet’:

• A = Aanvaarden
• B = Bedenken
• C = Concluderen
• D = Doen
• E = Evalueren

‘Opgevers winnen nooit, winnaars geven nooit op.’ (Vince Lombardi)

Ja, opgeven bestaat niet …

Ik kan me inbeelden dat jij als leidinggevende soms medewerkers hebt die opgeven of die tijdelijk het niet meer zien zitten.
Ik denk dat je dan ook bepaalde dingen doet om hen er boven op te helpen, om hen te motiveren.

Beschrijf hieronder wat jij juist doet om jouw medewerkers er weer boven op te brengen.

Op jouw geluk en succes, Benedict.

NB: DEEL dit artikel a.u.b. met jouw netwerk, 
door op de Sociale Media-knoppen (Twitter, Facebook, LinkedIn, Google+, …) hieronder te klikken, 
zodat ook de mensen in jouw netwerk ervan kunnen profiteren.